από τους Nikos Parasiannis την Παρασκευή, 11 Μαρτίου 2011 στις 12:40 μ.μ.
Περίτεχνα πλεγμένη
απο χέρια γύφτου επιτήδεια
η ψάθινη καρέκλα.
Κάθησαν οι μαυροφορεμένες αναμνήσεις
στον αργαλειό της μοναξιάς.
Τα ροζιασμένα χέρια
το παράπονο περνούν
ανάμεσα απο τα νήματα
δεμένο στη σαίτα της θλίψης
χαλί τρίχρωμο να υφάνουν.
Ρυθμικά χτυπούσε τ αργαλειόντεφο
μια - δυο - τρεις - πολλες φορές
θαρρείς κι ήθελε
το παράπονο να λιώσει.
Οι πατήστρες συνεχώς
θέση άλλαζαν
πάνω - κάτω, πάνω - κάτω με τον τρόπο τους
τη στάσιμη ζωή μαρτύραγαν.
Πέρασε ο καιρός, η γριά υφάντρα
τελείωσε την αποστολή
το χαλί στρώθηκε στη μεγάλη σάλα,
ήρθαν οι νιές της γειτονιάς
να το δούν, να το καμαρώσουν, να το αγγίξουν
την απαλότητά του να νιώσουν.
Μερικές, σκύβοντας, τα μάγουλά τους ακούμπησαν
προσδοκώντας να ναι χάδι
από χέρι σεμνού παλικαριού.
Μα, από όλες τις νιές μια κοντοστάθηκε
η πιο όμορφη, η πιο λυγερή, δεν ζύγωσε
εξω από την πόρτα κοίταγε.
Ένιωθε την τριχρωμία στην ψυχή της
την άγγιζαν οι υφαντές αποχρώσεις
της μοναξιάς, της θλίψης, του παράπονου.
Μελαγχόλησε το αψιμύθιαστο πρόσωπό της,
σκέψεις βάραιναν το νού.
Άραγε στη ζωή μου αυτά θα με ακολουθούν;
Χαρές δεν θα γευτώ;
Τις πίκρες του χαλιού εσαεί θα σέρνω;
Εκείνη τη στιγμή έγινε η επανάσταση
φούντωσε η δύναμη της θέλησης
μια φωνή βγήκε από τα σπλάχνα της.
Για ακούστε όλοι σας,
εγώ δεν ήρθα στη ζωή
σταγόνες χαράς να ζητιανέψω
ήρθα την ευτυχία να λεηλατήσω
πάρτε τη χλωμή απόχρωση απο δώ.
Βάλτε φωτιά και κάψτε
μοναξιά και θλίψη
παραπόνο ποτέ μην ακουστεί.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΣΓΙΑΝΝΗΣ. Το ποιημα αυτο υπαρχει στην ποιητικη μου συλλογη.
"ΕΡΩΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ" που κυκλοφορει απο τις εκδοσεις. " ΚΟΡΝΗΛΙΑ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ " ΤΗΛ 2310 239 836. ΘΕΣ/ΝΙΚΗ.
