ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Σκορπια αισθηματα στην αρχη
αραιες σταγονες βροχης
περνας αναμεσα τους,
καπου-καπου σ αγγιζει καποια
νοιωθεις τη δροσια για λιγο
μα χανεται μετα.

Δεν αργησε ναρθει η στιγμη
η βροχη, καταιγιδα εγινε,
τα αισθηματα μαγευτηκαν,
φουσκαλιασαν,φουντωσαν
πλημμυρισαν,σωμα,καρδια,ψυχη,
ενωθηκαν,γιγαντωθηκαν,
κυριευσαν σκεψη, μυαλο,
ριζωσαν στα σπλαχνα της ζωης,
φυτρες πεταξαν στον ανεμο.

Κοματιασαν αντιστασεις
σκορπισαν αναστολες
δυναμη αποκτησαν
βουνα κινησαν
κι οτι τα χωριζε διελυσαν.

Δεν σκιαχτηκαν ανηφοριες
μονοπατια δυσβατα
αγκαθια φαρμακογλωσσα
πετρες κοφτερες.

Περπατησαν με θαρρος
τα κορμια να ενωσουν,
το νοιωθαν, το ηθελαν
δεν δειλιασαν, τοκαναν
και στο ξεφωτο τα αισθηματα
γεννησαν τον ΕΡΩΤΑ
και σε πεισμα των καιρων
τον ΤΡΑΝΕΨΑΝ.»

ΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΣΓΙΑΝΝΗΣ

ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ (2)

ΚΑΡΤΕΡΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ.

Καρτερι εστησα στο χρονο
να ορισει μερα
που τα κορμια θα ενωθουν
ν ανταλλαξουν μυρωδιες.

Στα βαθια, της ηδονης,
πηγαδια να λουστουν
και στις χαραδρες των οργασμων
να σκαρφαλωσουν.

Καρτερι εστησα στο χρονο
να ορισει μερα που θαρθεις
μ ελευθερια, καρδιας
ψυχης και λογου.

Μα ο χρονος παντα ξεφευγε
οριζε τη μερα του ποτε
κι η προσμονη
σαν πυρετος ανεβαινε.

Διψουσα,εκαιγα,ελειωνα,
ηθελα τη δροσια απ τα χειλη σου
το χαιδεμα της ανασα σου
να κλεβει τον πυρετο της προσμονης.

Μ αδικο το καρτερι
το χρονο δεν οριζεις
κι αυτος τη μερα.

ΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΣΓΙΑΝΝΗΣ

Καρτερι στο χρονο